راهنمای نگارش مقاله

 

1. ویژگی‌های کلّی مقاله

• موضوع مقاله ارائه شده باید مرتبط با واحد درسی باشد.
• درس مربوطه تنها یکی از منابع یا منبع اصلی مقاله را تشکیل می دهد.
• مقاله باید نتیجۀ تحقیقات نویسنده باشد.
• استفاده از منابع اصلی در اولویت است.
• مقاله نباید در نشریّۀ دیگری منتشر شده باشد و تا اتمام داوری نیز نباید به مجلّۀ دیگری فرستاده شود.
• چاپ مقاله منوط به تأیید نهایی هیئت تحریریّه است.
• گواهی پذیرش مقاله پس از تأیید هیئت داوران، به صفحۀ شخصی نویسنده در سامانه فرستاده خواهد شد.
• مسئولیّت مطالب و محتوای مقاله بر عهدة نویسنده است.
• ویراستار مجلّه در ویرایش ادبی و فنی مقاله بدون تغییر محتوای آن آزاد است.
• حجم مقاله به­‌هیچ‌­وجه نباید بیش از بیست صفحه (تا 7500 واژه) شود.
• نام کامل نویسنده/نویسندگان، مرتبۀ علمی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل، رشتۀ تحصیلی، رایانامۀ دانشگاهی، شماره تلفن نویسنده در صفحۀ جداگانه‌ای ضمیمه شود.
• مقاله‌‌های ارسال‌شده، بازگردانده نخواهد شد.
• ارسال مقاله تنها از طریق سامانۀ آموزشی به نشانی محل ارسال تکالیف در سامانه امکان‌‌پذیر است.

 تذکر مهم: اطلاعات نویسنده بر اساس آنچه فرستاده شود در مقاله درج می شود.

2. اجزای مقاله

• عنوان: نام کلّی مقاله که گویا و بیانگر محتوای مقاله باشد.
• مشخصات نویسنده: شامل نام و نام خانوادگی نویسنده، مرتبۀ علمی، رشتۀ تحصیلی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل.
• چکیده: شرح جامعی از مقاله با واژه‌­های محدود (بین 200 تا 250 واژه) شامل تصویری کلّی از بیان مسئله، هدف، روش تحقیق و یافته‌‌ها.
• واژه‌­های کلیدی: شامل پنج تا هفت واژۀ تخصّصی که اهمّیّت آنها در مقاله بیش از سایر واژه‌‌ها باشد.
• مقدّمه: شامل بیان مسئله، هدف و ذکر پیشینه و دلیل جدید بودن مقاله، پرسش‌ها و فرضیه‌های پژوهشی مقاله (به اجمال).
• پیکرۀ اصلی: شامل متن اصلی مقاله، مبانی نظری، بحث و تحلیل، تقسیم‌بندی‌های محتوایی.
• نتیجه‌‌: شامل نتایج منطقی و مفید برآمده از پژوهش که نویسنده طی مقاله به آن دست یافته است.
• بخش تقدیر و تشکر: قدر دانی از استاد ارائه دهنده درس و افرادی که به نحوی در انجام پژوهش مربوطه نقش داشته‌ اند.
• پی­‌نوشت‌‌: درصورت وجود توضیحات ضروری پس از نتیجه می­‌آید.
• منابع: فهرست­‌نویسی ارجاعات مقاله برمبنای شیوه‌نامۀ مجلّه.

3. شیوۀ تنظیم متن

• مقاله باید بر صفحۀ A4، به قلم (فونت)B badr  و اندازۀ 12 با فاصلۀ سطر 1.5 نوشته شده باشد.
• بخش‌های مقاله با بخش 1 که به مقدمه اختصاص دارد، شروع می­‌شود. عنوان هر بخش اصلی و زیربخش­‌ها باید با یک سطر سفید از یکدیگر جدا و سیاه (بولد) نوشته شوند.
• زیربخش‌های هر مقاله نباید از سه لایه تجاوز کند؛ مثال: 3-1-4. که بیانگر زیر بخشی از بخش سوم مقاله است.

 

4. شیوۀ ارجاع به منابع

1-4. ارجاع داخل متن

• نام ­خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، تاریخ نشر اثر: جلد صفحه یا صفحات. همچنین اعداد از راست به چپ نوشته شوند؛ مثال: (ملاصدرا، 1366: ج 4، ص98)
• اگر در متن به چند اثر از یک نویسنده ارجاع داده شود، هرکدام از آن آثار بر مبنای تفاوت تاریخ نشر تفکیک می‌شود و در منابع پایانی، با نام اثر مشخّص خواهد شد.
• درصورتی ‌که به دو اثر چاپ‌شده از یک مؤلّف در یک سال ارجاع داده شود، با نوشتن «الف» و «ب» در کنار سالِ چاپ، آنها را از هم متمایز کنید؛ یعنی بعد از نام­ خانوادگی مؤلّف، سال چاپ به همراه «الف» یا «ب» نوشته شود؛ برای مثال (نظامی، 1389، الف، 26)
• چنانچه در متن به نام مؤلفی اشاره و مطلبی از وی نقل شود، در ارجاع آن در پایان نقل­ قول، تنها به سال و صفحۀ موردنظر اشاره و از تکرار نام نویسنده خودداری می­‌شود؛ مثل (1351، ص 120) و درصورتی که صفحۀ خاصی مدنظر نباشد، تنها سال، درون پرانتز قرارمی­‌گیرد.
• ارجاع به منابع قدیم، به نام اشهر نویسنده انجام می‌شود؛ مثل ناصرخسرو و نه قبادیانی.
• در صورتی که نویسنده در متن به طور متوالی از یک منبع استفاده کرده باشد، باید نام منبع را تکرار کند (استفاده از عبارات: همان، همانجا، پیشین نادرست است).

2-4. ارجاع پایانی (منابع)

• 1-2-4. ارجاع به کتاب

        *   قرآن کریم به عنوان منبع در ابتدای همه منابع می آید و سایر منابع به ترتیب الفبا ذکر شود.

• نام­ خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، نام کتاب، نام و نام­ خانوادگی مصحّح یا مترجم، جلد، نوبت چاپ، محلّ نشر، نام ناشر (بدون ذکر واژۀ «انتشارات»).
• نام کتاب کج (ایرانیک) نوشته می‌شود؛ بنابراین، از سیاه­کردن (بولد) یا قراردادن آن در گیومه پرهیز کنید.

2-2-4. ارجاع به مقاله

• نام­ خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان اصلی مقاله (داخل گیومه)، نام و نام­ خانوادگی مصحّح یا مترجم ، عنوان اصلی دانشنامه یا فصلنامه و مجلّه (ایرانیک و بدون ذکر واژۀ مجلّه و...)، دوره یا سال انتشار، شماره (ش)، صفحاتی که مقاله در آن آمده است (ص).
•  عنوان مقاله تنها در گیومه قرارمی­گیرد و کج یا سیاه نمی­‌شود.

3-2-4. ارجاع به پایان‌‌نامه

• نام­ خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، سال دفاع (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان رساله، مقطع دفاع‌شده، نام و نام خانوادگی استاد راهنما، نام دانشگاه و دانشکدۀ محلّ تحصیل دانشجو.
• نام رسالۀ دکتری کج (ایرانیک) نوشته می‌شود و عنوان پایان­‌نامۀ کارشناسی ارشد تنها در گیومه قرارمی­‌گیرد و کج یا سیاه نمی­‌شود.

4-2-4. ارجاع به نسخۀ خطّی و اسناد

• نام مشهور مؤلّف، نام مؤلف، نام کتاب یا رسالۀ خطّی یا نسخۀ عکسی، شمارۀ نسخه، محلّ نگهداری.
• در ارجاع به اسناد تاریخی، عنوان سند، شمارۀ طبقه‌بندی و دسترسی، نام آرشیو و برای میکروفیلم‌‌ها افزون بر مشخصّات کتاب، ذکر شمارۀ میکروفیلم و محلّ نگهداری، ضروری است.

5-2-4. ارجاع به وبگاه‌‌های اینترنتی

• نام­ خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ درج مطلب در وبگاه (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان مقاله یا اثر (داخل گیومه)، نشانی الکترونیکی وبگاه.
• ارجاع به چنین مطالبی در حدّ ضرورت و زمانی است که منابع مکتوب از آن موضوع موجود نباشد.

5.سایر نکات

• تلفظ اسامی لاتین و نام‌های دشوار، در متن مقاله با حروف لاتین در مقابل آنها و داخل پرانتز ذکر می‌‌شود.
• هر توضیح اضافی دیگری غیر از ارجاع، در پی­‌نوشت می‌‌آید.
• در بخش منابع درصورتی‌ که نام مؤلّف معلوم نباشد، نام اثر جایگزین آن می‌‌شود.
• در فهرست منابع ابتدا منابع فارسی و عربی، در یک بخش می‌‌آید و سپس منابع انگلیسی، فرانسوی و... در بخشی جداگانه ذکر می‌‌شود.
• در فهرست منابع، فهرست مقالات از فهرست کتاب­‌ها نباید جدا نوشته شود.

6. مثال برای تهیۀ فهرست منابع

1-6. کتاب

مصلح، جواد (1383)، علم‌النفس، ج3، تهران، دانشگاه تهران.

الفارابی، ابونصر (1990)، الحروف، تصحیح محسن مهدی، چ2، بیروت، دارالمشرق.

فردوسی، ابوالقاسم (1376)، شاهنامه، تصحیح سعید حمیدیان، ج2، چ4، تهران، قطره.

Lane, Ph. (1992), La périphérie du texte, Ed. Nathan, Paris.

Matthews, B.(1917), The philosophy of the short- story, 4th edition, Longmans, Green, and Co. London.

2-6. مقاله

آذرفزا، ایرج و شهرام پازوکی (1398)، «امکانِ گشتِ سقراط در السیرة الفلسفیة محمد بن زکریای رازی»، فلسفه، دورۀ 47، ش2، ص1-22.

مولوی، محمّدعلی (1369)، «ابن امیل»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 3، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ص42- 43.

Say, I. and C. Pollard (1991), "An integrated theory of complement control", Language, 67,63-113.