جلد سوم شرح خواجه نصیر الدین طوسی، بر اشارات و تنبیهات بو علی سینا، که از نمط چهارم اشارات، شروع می‌شود، در علم ما قبل الطبیعه می‌باشد و اولین موضوع مورد بحث در آن، وجود و علل آن است. خواجه، منظور از وجود را در کلام بو علی وجود مطلقی می‌داند که هم بر وجودی که علتی ندارد، حمل می‌شود و هم بر وجود معلول. نخستین تنبیهی که ماتن، در این قسمت مطرح کرده، در مورد توهمی است که مردم در باره وجود دارند و آن را همان محسوس می‌پندارند. شارح، این تنبیه را در مورد مردمی که وجود را همان محسوس می‌پندارند و کسانی که در حکم آنها هستند؛ یعنی مشبهه و من یجری مجراهم، می‌داند. تنبیهات دیگری نیز در رابطه با تصورات غیر واقعی از وجود، مطرح است که خواجه تک تک آنها را شرح می‌دهد. بو علی می‌گوید: جسم، ممکن است محسوس باشد و ممکن است محسوس نباشد؛ اگر محسوس باشد، مطمئنا دارای وضع، این، مقدار معین و کیف معین خواهد بود. خواجه، می‌گوید: منظور ماتن از اثبات موجود غیر محسوس، اثبات مبدا برای وجود غیر محسوس می‌باشد. نمط هفتم، در تجرید است. در تنبیه نخستین این نمط، اشاره‌ای به حصول هیولی در قوس نزول وجود و حصول عقل مستفاد از قوس صعود دارد که در تبصره ذیلش نفس ناطقه را تبیین می‌نماید و زیادت تبصره را اختصاص به انطباع قوه عقلیه از قلب و دماغ در جسم داده است. تکلمه این اشارات به تعقل ذاتی جوهر عاقل تعلق دارد. زمان نداشتن افعال واجب الوجود و مفهوم عنایت واجب و محفوف بودن ممکنات به شرور و خلل و فساد، از دیگر اشارات این نمط است

«نکته:این دوره فعلا در حال ضبط می باشد و در صورت اتمام باقیمانده دوره بارگذاری می شود.»

نمط چهارم از کتاب الاشارات و التنبیهات شیخ الرئیس ابن سینا در مورد این است که آیا هستی منحصر در مادیات و اجسام و اجرام است.یا این که اعم است و شامل مجردات هم می‏شود؟ 

• بخش اوّل: اعم بودن موجود از محسوس.
• بخش دوم: اقسام علل و احکام آنها.
• بخش سوم: اثبات واجب الوجود. برهان ویژه شیخ الرئیس تقریر می شود.
• بخش چهارم: اثبات توحید.
• بخش پنجم: خواصّ واجب الوجود .
• بخش ششم: نفی ضدّ و مثل و حد از واجب الوجود.
• بخش هفتم: اثبات علم واجب.
• بخش هشتم :برهان صدیقین و اوثقیت آن.

نمط هفتم شامل چهار بخش به تر تیب ذیل  می باشد:

• بخش اوّل: در مورد تجرّد قوه عاقله و بقاى نفس پس از موت( مشتمل بر شش فصل می باشد)
•  خش دوم: در مورد اتحاد عاقل و معقول‌ (مشتمل بر شش فصل می باشد)
• بخش سوم:در مورد  علم واجب‌ (مشتمل بر ده فصل می باشد)
• بخش چهارم: در مورد كيفيّت دخول شر در قضاى الهى (مشتمل بر ده فصل می باشد)