تنزیه حق مطلق

ندارد حق مطلق هيچ نامى   كه مطلق از اسامى هست سامى 
منزه باشد از هر رسم و اسمى   چو نايد نسبت با روح و جسمى 

ذات حق مطلق از اسامى سامى است يعنى برتر از آن است كه داراى اسم باشد و اگر از عالم ارواح و اجسام منزه گردد، او را اسم و رسمى نخواهد بود، ولى وقتى سخن از نسبت آن حقيقت با عوالم به ميان آمد او را به اسم هاى ((الله ))، ((الرحمن ))، مبداء المبادى ، حقيقة الحقايق ، مبداء كل ، خالق ، رازق ، رب العالمين ، مالك يوم الدين ، حكيم ، قدير، مريد، غنى ، مغنى و... مى خوانيم چون مبداء همه است و همه موجودات به او قائم اند و دست نياز به طرف او بلند مى كنند و اوست كه به همه روزى مى دهد و هكذا.

منبع:جلد دوم شرح دفتر دل-شارح:استاد صمدی آملی