بار خدايا! من از تو به بزرگ ترين اسماى تو خواهانم ، و همه اسماى تو بزرگند. خدايا! از تمام ترين كلمات تو، از تو خواهانم و همه كلمات تو تمامند.
از امام باقر (عليه السلام ) (و شكافنده ) علوم پيامبران (عليهم السلام ) در دعاى افتتاح چنين آمده است : اللهم انى اساءلك من اسماءك باكبرها و كل اسماءك كبيره اللهم انى اساءلك من كلماتك باتمها و كل كلماتك تامه يعنى بار خدايا! من از تو به بزرگ ترين اسماى تو خواهانم ، و همه اسماى تو بزرگند. خدايا! از تمام ترين كلمات تو، از تو خواهانم و همه كلمات تو تمامند. ))
212- طعام حقيقى انسان
زيد شحام ، حضرت امام باقر (عليه السلام ) را از تفسير اين آيه كريمه : (( فلينظر الانسان الى طعامه ))، سوال كرده است كه : طعام انسان چيست ؟
امام (عليه السلام ) در جواب فرمود: (( بنگرد عملش را از كجا تحصيل مى كند. ))
اين آيه ، طعام را بر روى انسان برده است ، و انسان من حيث هو انسان ، غذاى او عمل صالح است كه علم و عمل ، انسان پرور و انسان سازند.
بايد بين غذا و مغتذى ، سنخيت بوده باشد، غذا گيرنده كه انسان شد، غذاى مسانخ و مجانس او، يعنى طعام او، علم است ، گوش انسان ، دهان جان او است . بايد دقت داشت كه اين دهان ، از كدامين سفره ارتزاق مى كند.
|
جانور فربه شود ليك از علف |
آدمى فربه ز عز است و شرف |
|
|
آدمى فربه شود از راه گوش |
جانور فربه شود از حلق و نوش |
مهم ترين و اساسى ترين كارى كه ما در امتداد زمانى خود داريم ، اين است كه خودمان را درست بسازيم . هيچ كارى براى انسان مهم تر از درست ساختن خودش نبوده و نيست ، و هيچ عمل در قدر و قيمت بدان نمى رسد، و به مبناى رصين و فتواى قويم برهان و قرآن ، علم و عمل انسان سازند.
قرآن عين برهان است ، و عقل و نقل معاضد يكديگرند، و هر دو در اين حكم محكم متفق اند، اگر انسان من حيث هو انسان ، بايد خودش را بسازد، چاره اى جز تحصيل علم نافع و عمل صالح ندارد.
و چون علم و عمل ، انسان سازند، هر يك از ما بايد مراقب و مواظب خود بوده باشد، كه چگونه دارد در شب و روز خود را مى سازد.
جناب برهان الموحدين و قدوه العارفين ، على امير المومنين ، در كوفه جوانى را مى بيند كه به خواندن تصنيف هاى هرزه و آلوده سر گرم و دل خوش است ، امام به او فرمود: (( دارى به چه چيزهايى دفتر وجودت را پر مى كنى ؟ ))
منبع:مجموعه مقالات ، ص 35 و36
