دعا كليد عطاء و وسيله قرب الى الله تعالى و مخ عبادت  و حيات  روح و روح حيات است.

دعا كوبه باب رحمت رحيميه و سبب فتوح بركات شرح صدر و نور و ضياى سر است.

دعا موجب رسوخ حب ذكر الهى در دل, و منزه نفس از رين شواغل است. دعا توشه سالكان حرم كبرياى لا يزال, و شعار عاشقان قبله جمال , و دثار عارفان كعبه جلال است.

دعا سير شهودى و كشف  وجودى اهل كمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است.

دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت, و ولوج به ملكوت عزت است.

دعا مرقات ارتقاى انسان به مقام ولايت, و رفرف اعتلاى وى به مرتبت خلت است.

دعا واسطه اسم اعظم گرديدن انسان و دست يافتن به كنوز قرآن و دارا شدن رموز تصرف طبايع اجرام و اركانست.

دعا كاسر قلب  و جابر آن به انا عند المنكسره قلوبهم  است. يعنى دل از ذكر و دعا شكسته شود و دل شكسته درست ترين و ارزنده ترين كالاى بازار هستى است كه خدا در دل شكسته است. الهى اگر يكبار دلم را بشكنى از من چه بشكن بشكنى.

دعا ياد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت  با او جشن ساختن و در وحدت  با او نجوى گفتن و شيرين زبانى كردن است. دل بى دعا بها ندارد , و دل بى بها بها ندارد قل ما يعبؤبكم ربى لولا دعاؤكم ( بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگار من شما را چه وزن نهد و به شمار آورد.)  صادق آل محمد صلوات  الله عليهم فرمود: عليكم بالدعاء فانكم لا تقربون بمثله ( كافى معرب ج 2 ص 339 )

منبع: نور علی نور