زخم و تیر یار شیرین است

ته تير كه بدل هنيشه چنّه خواره‏  زخمى كه تو بزوئى چى مزه داره‏
دشمن گرمى نرمى چى ناگواره‏  آمى كه تنّي كنّه و نه بلاره‏
كنه پيش بورم حرفى پيداها كنم‏  تا بتونم ته وصف و ثناها كنم‏
اى توشه دونّى چى نازنين وجودى‏  مره لفظ هاده كه من أداها كنم‏

ع 1، 1389 ه ق‏

ترجمه

تیر تو که به دل اصابت نموده چه خوب است

زخمی که تو زدی چه مزه ای دارد

محبت و ملاطفت دشمن چه ناگوار است

عزیزی که تندی میکند با من به فدای او

پیش چه کسی بروم که حرفی پیدا کنم

تا بتوانم وصف و ثنای تو را بنمایم

تو خودت میدانی چه وجود نازنینی هستی

به من لفظ بده تا بتونم که ادایش کنم