در تاريخ ابن خلكان و در نامه دانشوران ناصرى در ترجمه شيخ بزرگوار بو على سينا آورده اند كه هر گاه مساله اى از مسائل منطقيه و غيرها بر وى مشكل آمدى با طهارت به جامع بزرگ رفتى و استغاثه كردى و حل آن مساله را درخواست نمودى ,.....
در تاريخ ابن خلكان و در نامه دانشوران ناصرى در ترجمه شيخ بزرگوار بو على سينا آورده اند كه هر گاه مساله اى از مسائل منطقيه و غيرها بر وى مشكل آمدى با طهارت به جامع بزرگ رفتى و استغاثه كردى و حل آن مساله را درخواست نمودى , آن مهم مكتوم بر وى مكشوف مى گشت , حتى مير عماد حسنى در فصل اول رساله اش به نام آداب المشق در بيان صفات كاتب فرمود : بدان كه كاتب بايد از صفات ذميمه احتراز نمايد زيرا كه صفات ذميمه در نفس علامت بى اعتدالى است , و حاشا كه از نفس بى اعتدال كارى آيد كه در او اعتدال باشد , مصراع : از كوزه همان برون تراود كه در اوست , پس كاتب بايد كه از صفات ذميمه بكلى منحرف گردد , و كسب صفات حميده كند تا آثار انوار اين صفات مبارك از چهره شاهد خطش سر ز ند , و مرغوب طبع ارباب هوش افتد .
منبع : قرآن و عرفان و برهان از هم جدایی ندارند