ما كارى مهم تر از خود سازى نداريم و اين هدف انسان بيدار است ، انسانى كه در منزل يقظه قرار گرفته است ، كه اولين مرحله را فرموده اند يقظه است ، بيدارى است ، يعنى تا انسان در خواب است كه نمى داند كيست و نمى گويد كه من كيستم ؟ وقتى بيدار شد، دردش گل كرد، به دردش كه رسيد، به درمانش هم مى رسد، مى گويد من كيستم ؟ و به دنبال استاد و مربى مى رود، به دنبال كمال مى رود، ديگر از تو حركت از خدا بركت ! و ما كارى همان طور كه در طليعه عرضم تقديم داشتم ، مهم تر از اين خودسازى نداريم و لذا كسانى كه به اين حقيقت رسيده اند، مى بينيم كه چه قدر حرف هاشان حساب شده است ، چانه شان را عقل مى گرداند. در خوراكشان ، در عباداتشان ، در حضورشان ، در مراقباتشان ، در محاسباتشان ، در برخورد به خلق شان كه :
خلق را چون آب دان صاف و زلال   اندر آن تابان صفات ذوالجلال

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه -عباس عزیزی