امير المومنين على (عليه السلام ) فرمود: يستدل على اليقين بقصر الامل و اخلاص العمل و الزهد فى الدنيا؛ استدلال مى شود بر مقام يقين شخص به خدا و به عالم آخرت به اين كه آمال و آرزوى دور و دراز در دنيا نداشته و عملش خالص براى رضاى خدا باشد و از دنيا و امور دنيوى زهد و اعراض كند. ))
(( شرح )) حضرت اين جا علائم اهل يقين به خدا و عالم آخرت را سه چيز فرموده است : يكى نداشتن آرزوها و خيالات باطل دنيوى از مال و جاه و اعتبار، و يكى خلوص عمل ؛ يعنى همه كارش براى رضاى خدا و خالص لوجه الله باشد (( انما نطعمكم لوجه الله ))
زيرا عملى كه خالص براى رضاى خدا نباشد در آن مرض قلب و غرض ‍ دنيوى است و آن دليل عدم يقين به خداست و سوم زهد، يعنى بى رغبتى به لذات و شهوات و مقامات دنيوى زايد بر ضرورت و اين سه صفت بهترين دليل يقين به خدا و قيامت و واضح ترين برهان بر درجه استيقان اهل ايمان است و لازمه اين اوصاف مقام كشف و شهود عالم برزخ و ديدن جهان ارواح است ، چنان كه زيد خدمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله رسيد، حضرت فرمود: ((كيف اصبحت يا زيد؟ فقال اصبحت مؤ منا حقا؛ در چه حالى ؟ عرض كرد: در ايمان به مقام يقين و به درجه شهود رسيده ام . حضرت فرمود: (( علامت و دليل اين دعوى چيست ؟ ))
عرض كرد: آن است كه زهد و اعراض از لذات و نعمت هاى دنيا دارم و شب به قيام نماز و عبادت و روز به روزه و فكر و ذكر مى گذارنم . حضرت فرمود: (( خوشا به حال تو ))

منبع:حكمت عملى يا اخلاق مرتضوى ، ص 132-پندهای حکیمانه ج ۳