امير المومنين على (عليه السلام ) فرمود: ينبغى للعاقل اءن يحترس من سكر المال القدره و سكر القدره سكر العلم و سكر المدح و سكر الشباب فان لكل ذالك ريحا خبيثه تسلب العقل و تستخف الوقار؛ سزاوار است عاقل احتراز كند از مستى ثروت و مال و مستى قدرت و جاه و مستى علم و دانش و مستى مدح و ثناى مردم و مستى و غرور جوانى كه تمام اين ها را بوى ناخوش و عفنى است كه عقل انسان را زائل مى كند و ادب و وقار انسانيت را سبك و خفيف مى سازد. ))
يعنى مال و جاه و علم و مدح مردم و دوران جوانى ، همه مانند شراب انسان را مست مى كند و عقل را فاسد مى گرداند و ادب را زائل مى كند، بايد انسان عاقل از سكر و مستى اين امور دينى خود را حفظ كند و مست دنيا و مغرور علم و جاه و جلال دنيا نشود، والا از درگاه خدا به خطاب : (( لا تقربوا الصلوه و اءنتم سكارى  )) دور مى شود و اگر مست نشد و عقل و دين را با وجود مال و جلال و علم و غيره حفظ كرد، از اين امور در زندگانى دنيا و آخرت بهره مند خواهد گشت .

حكمت علمى يا اخلاق مرتضوى ، ص 174.