مفيد - ره - در ارشاد مى گويد: امام صادق ، جعفر بن محمد بن على بن الحسين از ميان برادران ، جانشين پدرش محمد بن على عليه السلام و وصى و عهده گيرنده مقام امامتش بود و به فضل و دانش ، در آن ، ممتاز و برجسته .
او بيشتر از همه آنها به ياد و ذكر خداى بود و قدر و منزلتى بس والاتر، در عام و خاص داست . مردم ، علومى از او نقل كرده اند كه كاروانهاى علم و دانش ، آنرا به نقاط مختلف بده و ذكرش در شهرها و ممالك مشهور گشته است . از هيچ يك از اهل بيتش ، چون او نقل حديث نشده ، و هيچ كدام به قدر ابو عبدالله عليه السلام ، اهل آثار و نقل اخبار را ملاقات نكرده و به اندازه آن بزرگوار، از آنان حديث نقل نشده است .
محدثان و راويان ، به ضبط اسامى راويان ثقه - كه در آرا و مقالات مختلف ، دگرگونند - همت گماشته اند، اين راويان و ناقلان ، چهل هزار نفر بوده اند، و اين خود، از دلايل واضحى را از وارد نمودن هرگونه شبهه و ايرادى ، ناتوان مى سازد.
اخبارى كه در علم و حكمت و بيان و حجت و زهد و موعظه و فنون علم از او رسيده ، بس بيشتر از آن است كه بتوان سخن از آن گفت يا در كتابش ‍ جايش داد.

 

منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی