کلمه هفتاد و سه رساله صد كلمه در معرفت نفس
آن كه در حل مسائل مشكل، و فتح امور مبهم از قبيل رياضيات عالى، و صنايع ظريف، بلكه در مطلقشئون احوال و افعال خود التفات نمايد، بر وى روشن است كه با اضطراب نفس و پريشان خاطرى، امرى به وقوع نمى پيوندد، آنگاه كه نفس از اضطراب بدر آمد و اطمينان يافت به مقصود خود نائل مى شود، همچنين در سلوك روحانى نفس مضطرب طرفى نمى بندد، و چون مطمئن شد، مطمئن شدن همان و مخاطب به خطاب:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي شدن همان.
أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.