يك فرد از انسان از اول تولد و شير خوارگى تا سن شصت سال برسد در دوره عمر خود اطوار مختلفه را سير نموده و در هر طور از آن اطوار اسم خاص و احكام مخصوص و آثار خاصه دارد.
از رضيع بودن و صباوت و ترعوع كه قريب به بلوغ است و جوانى و كهولت و پيرى ، و تمام اين مراتب را شخص به حركت جوهريه و تطورات ذاتيه به آخر مى رساند، مع هذا حقيقت شخصيه او تغيير نمى كند و در همه اين مراتب همان شخص اول باقى است ، براى اين كه شخصيت يك فرد، جامع همه اين اطوار است . و لهذا چون ذات و حقيقت او محفوظ است ، هر گاه در جوانى جنايتى ، مثل قتل نفس ، از او صادر شود و در پيرى ورثه مقتول بر او دست يابند او را قصاص مى نمايند، و نمى تواند بگويد قاتل شخص جوان بود و من فعلا پير شده ام و شخص عوض شده است ، هرگز اين عذر را نمى پذيرند و نبايد هم پذيرفت .

منبع:عیون مسائل نفس