در باب (( سين )) از كتاب اصطلاحات عارفان بالله از عارف عبد الرزاق قاانى چنين آمده است : (( سفر توجه قلب به حق است ، و سفرها چهارند:

 سفر اول: سير از منازل به سوى خدا (الى الله ) تا رسيدن به افق مبين كه نهايت مقام قلب و مبداى تجليات اسمايى است .
سفر دوم: سير در خداى تعالى (فى الله ) به اين كه به صفاتش متصف شود و به اسمايش متحقق شود تا به افق اعلى برسد كه همان نهايت مقام روح و حضرت واحديت مى باشد.
سفر سوم: ترقى به عين جمع و حضرت احديت است و اين مقام تا هنگامى كه دوگانگى باقى باشد (( قاب قوسين )) است و به هنگامى كه دوگانگى از بين رود (( مقام او ادنى )) و نهايت ولايت است .
سفر چهارم: سير بالله عن الله براى تكميل است و آن مقام فناى بعد بقاء و فرق بعد از جمع مى باشد ))

منبع:عيون مسائل نفس و شرح آن ، ج 2، ص 189