مخفى نماند كه گوهر شريف حضرت انسان را دو جزء است:

يكى آشكار و يكى پنهان.

أما جزئى كه آشكار است بدن اوست كه مركّب از عناصر اربعه است، و مزاجش اعدل از ساير امزجه است، و صورتش نيز شريفتر از ساير صور است.

و أما جزئى كه از انسان پنهان است صورت اوست كه گفتيم اشرف از جميع صورتهاست،  يعنى حقيقت او كه نفس ناطقه انسانى عبارت از اوست، بلكه آدم‏ و انسان حقيقى همين است، و اطلاق انسانيت بر بدن مجاز است نه حقيقت، و اين كه بر مجموع نفس و بدن هم اطلاق كرده‏اند يا مى‏كنند باعتبار همين جزء است. و اين جوهريست شريف كه هر عقلى از عهده شناخت او بيرون نمى‏تواند آمد إلّا من أراد اللّه به خيرا. و برهان بر شرافت اين گوهر يكتا «من عرف نفسه فقد عرف ربه» بس است.

منبع: گنجینه گوهر روان