قزوين را بر اين طلبه دعا گوى شما حقّى عظيم است. واقعه‏اى را از حدود سى و هفت سال پيش از اين به يادگار دارم و به عرض مى‏رسانم. و آن اين كه در روزهاى پنجشنبه و جمعه و مطلق تعطيليهاى ايّام مرسوم و متعارف درسى، در محضر مبارك استاد بزرگوارم جناب علّامه شعرانى (رضوان اللّه تعالى عليه) رياضيات مى‏خواندم.
در صبح سعادت روز پنجشنبه‏اى كه از مدرسه مروى تهران به حضور انورش در بيت المعمور آن حضرت تشرّف حاصل كردم، بعد از تحيّت صبحگاهى رو به من فرمود و گفت: «آقاى ميرزا ابو الحسن قزوينى به تهران تشريف آورده‏اند و شنيدم درس و بحث را شروع كرده‏اند. شما اين درسهايى را كه پيش من و آقايان ديگر داريد، طورى تنظيم كنيد كه محضرش را ادراك كنيد».
استادان عزيز، فرهنگيان گرامى! روحانيت حقيقى را مشاهده بفرماييد و روحانى واقعى را ببينيد!

اين استاد بزرگ حضرت علّامه شعرانى چه بزرگوارى درباره‏
شاگردش مى‏فرمايد، و چگونه عالم ديگر معاصرش مثل علّامه رفيعى را به بزرگى نام مى‏برد و شاگردش را به ادراك محضر شريفش امر مى‏فرمايد. اين داعى از آية اللّه رفيعى قزوينى آگاهى نداشت و او را نمى‏شناخت، بركاتى كه از محضر شريفش عايد اين كمترين شده است به ارشاد و راهنمايى حضرت استاد علّامه شعرانى بوده است.
آرى: «متّحد جانهاى شيران خداست».

منبع: منبع: كلمه 568 هزار و یک کلمه