بما نزديكتر از ما عجيب است   كه ما را اينچنين بُعد غريب است 
ز جمع قرب و بُعد اينچنى   چه مى بينى بگو اى مرد دينى 

بخوانم رقيه جف القلم را   بپوشانم سر بئر العَلَم را 

هنر در فهم حرف بخردان است   نه تعجيل سخن در رد آن است 

غزل طایر قدسی

در اثناى تدرس و تعلم علوم عقلى و صحف عرفانى دچار وسوسه اى سخت سهمگین و دژخیم و بدکنشت و بدسرشت در راه تحصیل اصول عقاید حقه به برهان و عرفان شده ام و آزرده خاطرى شگفت از حکمت و میزان که از هر سوى شبهات گوناگون به من روى مى آورد .

خوشا به حال آنکه مصاحب حق تعالی است

آنگاه که نفس از اضطراب بدر آمد و اطمینان یافت به مقصود خود نائل می شود،

روز و شب بیست و چهار ساعت می باشند، پنج ساعت آن به ازای نمازهای پنجگانه است، و (از بیست و چهار ساعت) نوزده ساعت باقی می ماند که به ازای شرّی که در هر ساعت نازل می شود حرفی از بسم الله الرحمن الرحیم فایده می رساند.

آری باید رستم بود (بلکه بالاتر از رستم که جهاد با نفس جهاد اکبر است) و با دیوان و جادوان جنگید و از هفتخوان درگذشت تا نفس مطمئنه گردد و به خطاب "ارجعی الی ربک راضیة مرضیه" مشرف شود

\r

 هر کس ایمان به خدا آورد و تقوا پیشه کند او جوان است.

. زهى شقاوت که کسى به بزرگان علماى دین بدبین باشد و سخنان آنان را به بى‌اعتنانگردیى .

الهى‏ خوشا آنان که در جوانى شکسته‏ شدند که پیرى خود شکستگى است

 "یکى از عهدهاى شیخ رئیس در رساله عهدش این است که رمان و قصه هاى باطل نخواند. حرفها و افسانه هاى باطل ذهن را کج و معوج مى کند و نفس را از درست اندیشى و درست یابى عدول مى دهد و منحرف مى گرداند." (1)